ரங்கமணிகளுக்கு பத்து கேள்விகள்

நீங்க ஊருக்கு போகும்போதெல்லாம் ப்ரெண்ட்ஸ் கூப்படறாங்கன்னு போய் ஊரசுத்திட்டு, நல்லா மொக்கிட்டு, ஏதாவது ஒரு புதுப்படத்த பார்த்துட்டு வர்றீங்க. இதே எங்க ஊருக்கு வரும்போது நாங்க சொந்தக்காரங்க வீட்டுக்கு போகும்போது கூட வராட்டியும் பரவால்ல, போரடிக்குதே இனிமே வரவே மாட்டேன்னு புலம்பறீங்களே ஏன்?

நாலுபேருக்கே ஒழுங்கா சமைக்க வராதுன்னு தெரிஞ்சிருந்தும் உங்கம்மா வீட்டுக்குப் போகும்போதெல்லாம் நீ வேணா சமையேன்னு சொல்லி மாட்டிவிடறீங்களே அது ஏன்?

நாங்க விருந்தே சமைச்சாலும் கிச்சன க்ளீனா வச்சிருக்கோம். ஒரு டீ போட்டாக்கூட நாலு பாத்திரத்த தீச்சி, கிச்சன ஒரு போர்க்களமாவே மாத்திடறீங்களே ஏன்?

ஸ்கூல்ல குடுத்தனுப்பிச்ச சர்க்குலர ஏன் என்கிட்ட காமிக்கல, லீவ் லெட்டர்ல நான் தான் கையெழுத்து போடுவேன்னு சப்ப மேட்டருக்கெல்லாம் குதிக்கறீங்களே, என்னிக்காவது காலைல புள்ளய கொண்டு போய் வேன் ஏத்திவிட்ருக்கீங்களா?

உங்க ஒன்னு விட்ட மாமாவோட பேத்திக்கு காது குத்துன்னா ரெண்டு நாள் முன்னாடியே கிளம்புற நீங்க, எங்க தாய்மாமன் பொண்ணு கல்யாணத்துக்கு கரெக்டா முகூர்த்த டைமுக்கு வர்றீங்களே அது ஏன்?

உங்க ப்ரெண்ட்ஸ் வீட்டுக்கு சாப்பிட வரும்போது அத செய், இத செய், சேர அங்கபோடு, டீப்பாய இங்க வைன்னு இல்லாத ரவுசு பண்றீங்களே. எங்க ப்ரெண்ட்ஸ் வீட்டுக்கு வரும்போது மட்டும் கரெக்டா அவங்க கிளம்புற டைமுக்கு வந்து “அடடா கிளம்பிட்டீங்களா. ஆபிஸ்ல ஹெவி வொர்க்”ன்னு கூசாம புழுகுறீங்களே அது ஏன்?

உங்க வீட்டு விசேஷத்துக்கு போனா ஏதாவது ஒரு பாட்டிக்கிட்டயோ, தாத்தாகிட்டயோ அறிமுகப்படுத்திட்டு பேசிட்ரு வந்துர்றேன்னு சொல்லி எஸ்ஸாயிட்டு , எங்களை அவங்களோட ஆட்டோகிராப கேக்க வச்சி கொடுமப்படுத்தறீங்களே. ஏன் இந்த மர்டர் வெறி?

நீங்க செலவு பண்ணா அவசியம், நாங்க பண்ணா அநாவசியமா? 35,000 ரூபாய் கொடுத்து போன் வாங்கறது காஸ்ட்லியா தெரியல. 350 ரூபாய்க்கு குர்தா வாங்கின அவசியமான்னு கேக்கறீங்களே. இது எந்த ஊர் நியாயம்?

விருந்தே சமைச்சாலும் எங்கம்மா போடற பழையது மாதிரி வராதுன்னு கமெண்ட் அடிச்சு வெறுப்பேத்தறீங்களே, உங்களுக்கு திருப்திங்கறதே கிடையாதா?

தினமும் பதினொரு மணி பன்னிரெண்டு மணின்னு வர்ற நீங்க, நாங்க ஊருக்கு போனா மட்டும் 8.30/9 மணிக்கே வீட்டுக்கு வந்துடறீங்களே ஏன்?