மொழி ஆராய்ச்சி

வெயில் கொளுத்துகிறது. இப்பவே இப்படின்னா அக்னி நட்சத்திரம் ஆரம்பித்தால்?? நினைக்கவே பயம்மாய் இருக்கிறது. இத்தனைக்கும் தமிழக நகரங்களில் சென்னையில் தான் வெயில் கம்மியாம். 35 ரேஞ்சிலேயே இருக்கிறது. வெயில் நகரான வேலூரில் 42 டிகிரி செல்சியஸ். ஏழு வருடங்கள் வேலூர் மாவட்டவாசியாக இருந்திருக்கிறேன். எவ்வளவு வெயிலடித்தாலும் தாங்கமுடியும் அங்கே. கசகசவென்ற உணர்விருக்காது. சென்னையில் கடல் காரணமாக புழுங்கித் தள்ளுகிறது. இன்னும் நுங்கு சீசன் ஆரம்பிக்கவில்லை சென்னையில். வெயிட்டிங். பாலைக் காய்ச்சி ஆறவைத்து, இளநுங்கை போட்டு ப்ரிட்ஜில் வைத்து கொஞ்சம் வெல்லம் சேர்த்து முழுங்கினால் சொர்க்கமாய் இருக்கும்.
***************

அம்மா வீட்டு வாசலில் ஒரு அறிவிப்பு பலகை வைக்கலாமென்ற யோசனையிலிருக்கிறோம்.
"அம்மாவைப் பார்க்க வருவபவர்கள் தயவுகூர்ந்து சாத்துக்குடி கொண்டுவரவேண்டாமென தாழ்மையுடன் கேட்டுக்கொள்ளப்படுகிறார்கள். மாறாக சர்க்கரை, துவரம் பருப்பு, எண்ணைய், கிஃப்ட் கூப்பன்ஸ் அல்லது பணமாகவோ தருமாறு கேட்டுக்கொள்ளப்படுகிறார்கள்."

அள்ள அள்ள குறையாத அக்ஷ்யப் பாத்திரம் போல் தீரவே மாட்டேன் என குவிந்து கொண்டே இருந்தது சாத்துக்குடி. காபி டீ நிறுத்திவிட்டு ஜூஸாய் குடித்து மாளவில்லை. வீட்டிற்கு வந்து செல்லும் உறவினர்களுக்கெல்லாம் ரிடர்ன் கிஃப்டாய் அரை டஜன் சாத்துக்குடி கொடுத்தனுப்பும் அளவுக்கு சேர்ந்திருந்தது. ஆண்டவா ஏதாவது பண்ணி சாத்துக்குடியின் விலைய ஏத்துப்பா:(
*************

வேலைக்காக வட இந்தியா சென்ற அண்ணாவை வடக்கு வாஞ்சையுடன் வரவேற்று வஞ்சனையில்லாமல் ஜாண்டிசை அள்ளி வழங்கியிருக்கிறது. நான்கு நாட்கள் ஆஸ்பத்திரியில் ட்ரிப்ஸ் ஏற்றப்பட்டு, இதற்கு மேல் தாங்காது என சென்னை வந்து சேர்ந்தார். நேராக இங்கே வந்தவருக்கு நாலே நாலு இட்லியும் கொஞ்சம் தயிரும் சாப்பிட கொடுத்தேன். சாப்பிட்டு மறுநாள் வாலாஜா சென்று மருந்து சாப்பிட்டுவிட்டு ஊருக்கு சென்றார். அங்கிருந்து பெரியம்மா போன் பண்னி அண்ணாக்கு பரவாயில்லையாக இருப்பதாகவும், என் இட்லியை சாப்பிட்டதால் சரியாக போன உணர்விருப்பதாகவும் சொன்னார். இதை நான் பெருமை பீத்திக்கொண்டிருந்தபோது (இன்னொரு பெரியம்மா பையன்) மகன் சொன்னது 'ரொம்ப அலட்டிக்காதடி. உன் இட்லியப் பார்த்து ஜாண்டிசே அரண்டுடுச்சு'. ஹூம் பொறாமை பிடித்தவர்கள்":)
****************

அண்ணாவிடம் வடக்கு எப்படி என்ற விசாரணையில் எல்லாம் ஒகே மொழி தான் பிரச்சனை என்றார். அப்பா அவரிடம் "இதுல என்னடா பிரச்சனை. எல்லா வார்த்தைக்கும் முடிவுல ஹை போடு ஹிந்தியாகிடும்". அடுத்து ஒரு மொழி ஆராய்ச்சி மாநாடு ஆரம்பித்தது.

சிம்பிளா சொல்றேன் பாரு.

ராம் - இது ஹிந்தி.
ராமன் - இது தமிழ்.
ராமுடு/ராமுலு - இது தெலுங்கு.

எப்படிப்பா இப்படியெல்லாம்.

இருடி. இன்னும் பெட்டர் எக்சாம்பிள் பாரு

சார் - இது இங்லீஷ்
சார் - இது தமிழும் கூட??!!
சர்ஜி - இது ஹிந்தி/பஞ்சாபி
சாரு - இது தெலுங்கு.
சாரே - இது மலையாளம்.

அப்பா முடியலப்பா - இது நான்.

சித்தப்பா யார் யாருக்கோ சிலை வைக்கறாங்க. தமிழ் செம்மொழி மாநாட்டுல உங்களுக்கு ஒரு சிலை வைக்க ஏற்பாடு பண்றேன் - இது அண்ணா.
***************

அங்காடித் தெருவை பார்த்ததால் ஏற்பட்ட சோகத்தை விரட்ட சிப்பு படமொன்று பார்க்கலாமென முடிவு செய்தோம். கைவசம் இருந்த டிவிடிகளை அலசி ஆராய்ந்ததில் யாருக்கும் சுமுகமான கருத்து ஏற்படாமல் போகவே 'லவ் ஆஜ் கல்' சிடியோடு நான், அவர், அண்ணா(க்கள்) அமர்ந்தோம். கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் ஆளாளுக்கு எஸ்ஸாக முழு படத்தையும் பார்க்கலன்னா உம்மாச்சி கண்ண குத்திடுமென்பதால் நானும் அண்ணாவும் முழுப் படத்தையும் கஷ்டப்பட்டு முடித்தோம். பட விமர்சனம்? அது கிடக்கு கழுதை.

எதுக்குண்ணா சயீப்க்கு பத்மஸ்ரீ கொடுத்தாங்க.

தெரியலயேம்மா தெரியலயே - அண்ணா.

கரீனா கபூர கிட்ட நின்னு பார்க்கற தைரியத்துக்கா இருக்கும் - போகிற போக்கில் அப்பா.
****************

சக பதிவர்கள் அனைவருக்கும் தமிழ்ப் புத்தாண்டு ஊப்ஸ் சாரி சித்திரை முதல் நாள் வாழ்த்துகள். அப்படித்தான் சொல்லனுமாம். கலைஞர் டிவில கத்துக்கொடுத்தாங்க:)